Wat in het Nederlandse straatbeeld vooral opviel, de eerste maanden na de Duitse inval in mei 1940, was de aanwezigheid van Duitse soldaten. Die hadden het hier erg naar hun zin. Over het algemeen was het leven voor hen goed in Nederland: genoeg te eten, volop vertier en weinig gevaar. Zij schreven enthousiaste brieven naar huis; en in de bioscoopjournaals kon je wekelijks zien hoe ze er, als een soort geüniformeerde toeristen, in slaagden vriendschappelijke contacten aan te knopen met de Nederlandse bevolking.